عوامل موثر بر اعتماد اجتماعی دانشجویان به نهادهای جامعه پذیری سیاسی

پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل موثر بر اعتماد اجتماعی دانشجویان به نهادهای جامعه پذیری سیاسی به انجام رسید. این پژوهش با روش پیمایشی و با نمونه ای 370 نفری از دانشجویان خوابگاهی سال سوم به بالای کارشناسی و دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه تهران، به بررسی تجربی اعتماد اجتماعی دانشجویان نسبت به مهمترین نهادهای جامعه پذیری سیاسی دانشگاه تهران (نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه تهران و بسیج دانشجویی دانشگاه تهران) پرداخت. در این راستا دیدگاه های مهمترین نظریه پردازان اعتماد اجتماعی را موردبررسی قرار دادیم و فرضیات تحقیق را از این چارچوب نظری اخذ و سپس آزمون نمودیم. یافته های تحقیق نشان داد که از 7 فرضیه مستقیم تحقیق 4 فرضی? رابطه متغیرهای مستقل (رضایت از زندگی، دینداری، احساس امنیت و مشارکت اجتماعی) با متغیر وابسته (اعتماد اجتماعی) مأخوذ از نظریه های پاتنام، دورکیم، فوکویاما، اینگلهارت و گیدنز، تأیید شدند. ولی 2 فرضیه رابطه متغیرهای مستقل(استفاده از رسانه های جمعی و سود حاصل از اعتماد) با اعتماد اجتماعی که مدعای دیدگاه انتخاب عقلانی و کلمن بود، به دلیل سطح معنی داری بالای 05. و فرضیه رابطه بین متغیر خاستگاه اجتماعی و اعتماد اجتماعی بدلیل عدم همخوانی با چارچوب نظری رد شدند. سه فرضیه غیرمستقیمِ تأثیر دینداری بر افزایش اعتماد اجتماعی از طریق افزایش رضایت از زندگی، احساس امنیت و مشارکت اجتماعی نیز تأیید شدند. واژگان کلیدی: اعتماد اجتماعی (بنیادی، بین شخصی، تعمیم یافته و نهادی) خاستگاه اجتماعی، رضایت از زندگی، سود حاصل از اعتماد، دینداری، احساس امنیت، مشارکت اجتماعی، رسانه های جمعی.